„Dobre kenijskie dziewczyny stają się dobrymi kenijskimi żonami”. To słowa, które główne bohaterki filmu Wanuri Kahiu słyszą na każdym kroku od młodzieńczych lat. Kena i Ziki chcą jednak czegoś więcej od życia. Marzą o pełnych przygód podróżach, przeżyciu prawdziwej miłości, a nie prowadzeniu nudnej egzystencji na prowincji w roli posłusznych żon. Uczucie przychodzi niespodziewanie, a zaskakujący może być też adresat, bowiem młode dziewczyny zakochują się w sobie nawzajem. Dopiero wtedy tak naprawdę uświadamiają sobie, w jak bardzo konserwatywnym środowisku przyszło im wychowywać się i dorastać. Doświadczyła tego również reżyserka, bowiem Rafiki początkowo zakazany został przez kenijskich cenzorów. Wanuri Kahiu nie zraziła się jednak i zaskarżyła tę decyzję do Sądu Najwyższego, który ostatecznie przyznał jej rację. Swój styl określa słowem „afrobubblegum” (tak zresztą nazywa się też jej firma produkcyjna), będący połączeniem zabawy, dzikości, bogatej kolorystyki z afrykańską duszą.