Elpida całe życie poświęciła wychowywaniu córki, która kilka lat temu wyjechała za granicę, i trwaniu u boku despotycznego męża. Boleśnie odczuwająca samotność i stagnację kobieta trudno przechodzi teraz menopauzę i nie może za bardzo liczyć na niczyje wsparcie. Poza gadatliwą, choć wiecznie zajętą sobą sąsiadką praktycznie z nikim nie ma kontaktu i rzadko wychodzi z domu. Tymczasem w budynku, w którym mieszka, rozpoczyna się remont, a przystojny robotnik rozbudza w kobiecie głęboko tłumione pragnienia i pożądania. W dodatku nieubłagane zmiany w jej ciele istotnie wpływają na postrzeganie rzeczywistości, która przestaje być tak oczywista i poukładana. Imponująco dojrzały debiut pochodzącej z Cypru reżyserki Toni Mishiali, z wybitną i wyciszoną rolą Steli Fyrogeni, to z jednej strony bezlitosna i słuszna krytyka patriarchalnego systemu, z drugiej zaś – próba stworzenia silnej reprezentacji filmowej starzejącej się kobiety, figury spychanej przez seksistowską i przesiąkniętą agoizmem kulturę na marginesy widzialności.